Op de Sp-locomotorische Revalidatie voor volwassenen worden patiënten gerevalideerd na polytrauma, amputatie, heup-/knie chirurgie en dwarslaesies.
De belangrijkste doelstelling in de locomotorische revalidatie is het verbeteren van de kwaliteit van leven van personen met ernstige motorische beperkingen en handicaps. Dat doen we door enerzijds een zo groot mogelijk herstel te optimaliseren en anderzijds door, ondanks de opgelopen beperkingen, een maximale autonomie te herwinnen.
Zowel patiënten met spier-, gewrichts- en zenuwletsels als patiënten met hart- en longaandoeningen kunnen hier terecht. De revalidatie richt zich in het bijzonder tot patiënten met een complex ziektebeeld.
Alle patiënten die revalidatie nodig hebben op voorwaarde dat:
Dit zijn bijvoorbeeld:
Bij opname meld je je aan bij het onthaal op het gelijkvloers. De medewerkers zullen je meedelen in welke kamer je verwacht wordt.
Je kunt verblijven in een een -of tweepersoonskamer. Je deelt je voorkeur mee bij opname. Indien de gewenste kamer niet beschikbaar is, proberen we om je zo snel mogelijk de gewenste kamer ter beschikking te stellen.
Voor de inschrijving:
Medische gegevens en medicatie:
Voor het verblijf:
De verpleegafdeling
Bij aankomst op de afdeling zal een verpleegkundige je de werking van de afdeling toelichten. De verpleegkundige zal je wegwijs maken en de verschillende personen die je te zien krijgt tijdens je verblijf voorstellen (arts, kinesist...). Je krijgt hier ook de mogelijkheid om eventuele vragen te stellen.
Om je dossier zo volledig mogelijk te maken, zal de verpleegkundige je vragen stellen rond je
levensgewoonten. De gegevens in het dossier vallen onder het beroepsgeheim, volgens de privacywet van 8 december 1992. Onbevoegden hebben geen inzage.
Maaltijd
De maaltijden worden steeds meegedeeld via een menu dat wekelijks meegegeven wordt. Wanneer je hierover vragen hebt, kun je dit altijd aan een medewerker vragen.
Vrijheidsbeperking
Het ziekenhuis opteert om zo weinig mogelijk iemand te fixeren (=vastbinden). Soms doen zich situaties voor waarbij we hier in overleg toch voor kiezen, om de patiënt te beschermen. Het is steeds mogelijk om dit te bespreken.
Praktisch
Geld en kostbare voorwerpen
In elke kamer is, in de kleerkast, een kleine safe aanwezig. We raden aan om zo weinig mogelijk geld of waardevolle voorwerpen bij je te hebben. Het ziekenhuis is niet aansprakelijk voor verlies of diefstal.
Rookverbod
In Campus Wervik geldt een algemeen rookverbod. Roken kan buiten aan de ingang. Gelieve de ingang wel netjes en proper te houden.
Veiligheid
De veiligheid van de patiënt is belangrijk. Het gebouw wordt permanent bewaakt door verscheidene
camera's en is verlicht met automatische verlichting. De toegangsdeuren van het ziekenhuis zijn altijd gesloten buiten de bezoekuren.
Indien je iets abnormaal opmerkt, kun je dit altijd aan een medewerker meedelen. Wanneer je
het slachtoffer bent van enige vorm van criminaliteit, stellen we het op prijs om ons daarvan op de hoogte te brengen.
Je behandelende arts zal je meedelen wanneer je het ziekenhuis kunt verlaten. Als er nood is aan nazorg, kun je dit samen met de sociale dienst regelen. Zo nodig zorgt de sociaal assistente voor thuiszorg, speciale hulp aan huis...
Wie dat wenst kan nadien ambulant naar de kinesitherapie komen. Het is eveneens mogelijk om nog een periode in nachtopvang te blijven.
Wanneer je tijdens de opname het ziekenhuis wenst te verlaten (bv: wandeling, bezoek...), wordt er gevraagd om dit altijd mee te delen aan de hoofdverpleegkundige. In afspraak met de afdeling is het ook mogelijk om tijdens het weekend naar huis te gaan.
"Na mijn zwaar auto-ongeval heb ik twee maanden in een coma gelegen. M'n hele linkerkant was verlamd. Ze hadden één tot anderhalf jaar revalidatie voorspeld, maar met de steun van m'n familie en van m'n begeleiders ging het veel vlugger vooruit. Drie maanden na het ongeval kon al met wandeloefeningen starten. Nu kom ik nog één middag per week voor spieroefeningen en bewegingstherapie in het zwembad. Gewoon omdat ik voel dat het helpt en omdat de mensen hier intussen een deel van m'n leven geworden zijn. Ik kan weer naar school. Ik voetbal weer. En ik ga bijna elke week uit!"─ Vrouw (18 jaar), patiënte na een gecompliceerd hersenletsel
Dominicque Croes
