Een inspanningsproef geeft een idee over het inspanningsvermogen en eventuele klachten. Aanwezigheid van vernauwingen in de kransslagaders (coronairen) en hartritmestoornissen bij inspanning kunnen via deze test opgespoord worden.
Voor het onderzoek ontkleed je je bovenlichaam en neem je plaats op de fiets. De verpleegkundige zal een aantal draden met elektroden op je borst bevestigen. Nadat de draden aangebracht zijn, mag je starten met fietsen.
Je hartritme (ECG) wordt meteen zichtbaar op het beeldscherm en wordt constant beoordeeld op onregelmatigheden. Ook zuurstofgebrek in de hartspier en reactie van de bloeddruk bij inspanning worden vastgesteld via dit onderzoek.
Tijdens de test wordt de weerstand van de fiets geleidelijk opgevoerd en wordt het trappen steeds zwaarder. Het is de bedoeling dat je een maximale inspanning levert. Zowel voor als tijdens het fietsen wordt je bloeddruk ook gemeten aan je bovenarm.
Bij een ergo spirometrie krijg je daarnaast nog een mondstuk in de mond en een klem op de neus. Via de in-en uitgeademde lucht berekent de verpleegkundige je zuurstofopname. Op die manier kan ze vaststellen of een beperking of afwijking te wijten is aan het hart, de longen of een combinatie van beide. Dit onderzoek wordt ook tijdens cardiale revalidatie gebruikt om je trainingsschema op te stellen.
Het onderzoek duurt ongeveer 15 tot 20 minuten, waarvan je minstens 10 minuten fietst.
Voor meer informatie kan je terecht bij jouw behandelend arts.
