25 jaar palliatieve eenheid Jan Yperman Ziekenhuis werd gevierd met een warme avond rond rouw en rouwbeleving. Dank aan alle aanwezigen en niet in het minst aan Joris Hessels, Uus Knops, Kobe Sercu en het volledige palliatieve team van ons ziekenhuis!
25 jaar geleden werd in het voormalige Mariaziekenhuis in Poperinge een palliatieve eenheid opgericht, één van de eerste in West-Vlaanderen naast Oostende, Brugge, Kortrijk en Roeselare. Wat toen pionierswerk was, is uitgegroeid tot een onmisbaar sluitstuk van zorg in het Jan Yperman Ziekenhuis.
25 jaar expertise moet natuurlijk gevierd worden en dat deed het ziekenhuis met een intieme, maar sterke gespreksavond op donderdag 16 november.
Acteur en radio- en tv-maker Joris Hessels ging in gesprek met psychiater en rouwexpert Uus Knops. Tijdens het gesprek werden livetekeningen gemaakt door Heike Villavincencio en Kobe Sercu bracht samen met Benjamin Sercu en Sam Bouckaert muziek. Gastvrouw was dr. Elisabeth De Mont.
Dr. Philip Van Belle richtte in 1998 de palliatieve eenheid in Poperinge op. In 2007 verhuisde de afdeling naar de hoofdcampus van het fusieziekenhuis Jan Yperman in Sint-Jan. In 2018 volgde geriater en LEIF-arts Elisabeth De Mont dr. Van Belle op als diensthoofd. Intussen telt de afdeling 6 bedden. De afdeling wordt gerund door een team van 19 professionele zorgverleners en evenveel vrijwilligers. Voor de vrijwilligerswerking kreeg de dienst een dikke maand geleden nog de award van de vzw Present (ondersteunt vrijwilligerswerk in de zorgsector). De Ieperse palliatieve eenheid werd gelauwerd tot ‘vrijwilligersverantwoordelijke van het jaar 2023’. Hoofdverpleegkundige Kobe Sercu stond mee aan de wieg van de eenheid en mag zich intussen rouwexpert binnen de brede regio noemen.
Naast de palliatieve eenheid biedt het Jan Yperman Ziekenhuis nog palliatieve zorgondersteuning via een palliatief support team, dat ook op andere plekken in het ziekenhuis komt. In dat team zitten onder meer psychologen, maatschappelijk- of pastoraalwerkers. Dr. Elisabeth De Mont is ook verantwoordelijk voor die werking.
In 2002 werden in België 3 wetten gestemd die levenseindezorg hebben gestuurd en verankerd in onze gezondheidszorg: de wet op de patiëntenrechten, de wet op palliatieve zorg en de euthanasiewet.
Hoofdverpleegkundige Kobe Sercu: “Euthanasie is sindsdien ook een legale mogelijkheid, wat niet wil zeggen dat het een patiëntenrecht is. Een arts kan en mag euthanasie uitvoeren, wanneer aan alle wettelijke voorwaarden is voldaan. Denk aan ondraaglijk fysiek of psychisch lijden, ten gevolge van een aandoening, dat niet kan verholpen worden, en enkel en alleen op verzoek van de patiënt zelf. Artsen toetsen daarbij telkens zorgvuldig de situatie aan de vereiste criteria. Een euthanasievraag wordt ook op de palliatieve eenheid beluisterd en beantwoord. Maar niet elke vraag leidt automatisch naar een uitvoering.
Meermaals is al gebleken dat goede palliatieve zorg niet zelden het lijden kan verzachten, waardoor de vraag naar euthanasie op de achtergrond blijft. Op de palliatieve eenheid van het Jan Yperman Ziekenhuis sterven jaarlijks zo’n 120 patiënten, waarvan slechts een fractie na euthanasie. De focus ligt op kwaliteit van leven tot en met het afscheid. Ruimte geven aan wat zich afspeelt rond en met de stervende mens en zijn omgeving.”
