Begin deze maand ging dr. Ceuppens met welverdiend pensioen. We wensen hem het beste toe.
Dr. Ceuppens: "Ik kijk met een goed gevoel terug op mijn carrière. Ik herinner me de gemoedelijke onderlinge band in Kliniek Zwarte Zusters, waar zuster Anna voor ons zorgde na weer eens een drukke nacht in het ziekenhuis. Ze bracht bijvoorbeeld een ontbijtje naar de operatiezaal, omdat we de tijd niet vonden om naar huis te gaan.
Die privileges vielen weg in het fusieziekenhuis. Maar anderzijds had dat grote ziekenhuis ook zijn voordelen: een grotere spoedafdeling bijvoorbeeld, en we konden ons als arts ook toeleggen op ons specialisme. Gedurende een tiental jaar was ik diensthoofd van de associatie heelkunde-urologie. In die periode werden meerdere collega's opgenomen in de groep, waardoor de subspecialisatie toenam.
Maar bovenal het contact met de patiënten gaf me de meeste voldoening. Hun dankbaarheid is waarvoor ik het deed, alsook erkenning van de vele collega's.
Maar deze intensieve job, waar ik zoveel voldoening uit haalde, zou ik niet hebben kunnen doen zonder de steun van mijn 'achterban'. De onvoorwaardelijke steun van mijn echtgenote en kinderen waren van groot belang."
