Seborroïsch eczeem is een huidaandoening - met roodheid en schilfering - die vooral te zien is in het gezicht en op het behaarde hoofd. Bij seborroïsch eczeem delen de huidcellen zich vele malen sneller dan gebruikelijk. Afgestorven cellen laten in kleine droge plakjes (schilfers) los.
Dit soort eczeem komt bij ongeveer 5% van de bevolking voor, iets vaker bij mannen dan bij vrouwen. De aandoening ontstaat meestal aan het begin van de puberteit en is niet besmettelijk.
Het eczeem komt vooral voor bij de haargrenzen, de wenkbrauwen, de plooien naast de neus en in en achter de oren.
De gist 'Pityrosporum ovale' die van nature op ieders hoofdhuid aanwezig is, speelt een belangrijke rol bij het ontstaan van seborroisch eczeem. De gist, en dus ook de huidaandoening, bevindt zich vooral daar waar veel talgklieren zijn.
Bij mensen met seborroïsch eczeem wordt deze gist in grotere hoeveelheden dan normaal aangetroffen. Het afweersysteem van sommige mensen reageert op de gist met een ontstekingsreactie. Dit veroorzaakt de roodheid van het eczeem. Waarom sommige mensen aanleg hebben om op de gist te reageren en anderen niet, is niet bekend.
Emotionele spanningen kunnen seborroïsch eczeem verergeren. Ook de kou in herfst en winter en droge lucht in centraal verwarmde ruimten kunnen het eczeem laten toenemen.
Seborroïsch eczeem is een huidaandoening die weliswaar goed behandeld kan worden, maar waarvoor geen definitieve genezing mogelijk is omdat de aanleg voor deze vorm van eczeem niet veranderd kan worden.
De behandeling is erop gericht om de gisthoeveelheid en de ontstekingsreactie in de huid te verminderen. Elke vorm van behandeling is ‘symptomatisch’, dat betekent dat de symptomen (roodheid, schilfering, jeuk) onderdrukt worden. De behandeling bestaat meestal uit het gebruik van shampoo, crèmes of combinaties hiervan (lokale behandeling).
Voor meer informatie over de mogelijke behandelingen kan je terecht bij jouw behandelend arts.
