Afasie is een verworven taalstoornis ten gevolge van een hersenletsel (bijvoorbeeld door een beroerte, een hersentumor of een hoofdletsel). Het begrijpen en/of uiten van gesproken en/of geschreven taal verloopt gestoord. Dat kan leiden tot moeilijkheden met spreken, begrijpen, lezen, schrijven of een combinatie hiervan.
Dysartrie is een verworven spraakstoornis die het gevolg is van een aandoening in het zenuwstelsel. Die aandoening verstoort de werking van één of meerdere spieren die bij het spreken betrokken zijn. Het is geen taalstoornis. De patiënt kan de woorden en zinnen wel vinden, maar kan die niet goed en duidelijk uitspreken. Er zijn verschillende types en gradaties van verstaanbaarheid.
Spraakapraxie is een articulatiestoornis ten gevolge van een hersenletsel die zich voornamelijk kenmerkt door articulatorische en prosodische stoornissen. De stoornis betreft een probleem met het doelbewust uitspreken van klanken, woorden en/of zinnen.
Dysfagie is een verworven slikstoornis waarbij de werking van spieren of zenuwen die een rol spelen bij een van de drie slikfasen verstoord is. Daardoor kunnen problemen ontstaan met de efficiëntie of veiligheid van het slikken.
Voor meer informatie kan je terecht bij jouw behandelend arts.
Je arts bespreekt met jou de mogelijke behandelingen.
