Een knobbel in de schildklier wordt vaak toevallig ontdekt wanneer er beeldvorming voor een andere aandoening werd uitgevoerd. Het kan ook dat je zelf een massa in de hals voelt bij het aanraken of bij het scheren. Soms is een knobbel ook uitwendig zichtbaar. Indien je een knobbel in de schildklier vermoedt, neem je best contact op met jouw huisarts.
Breng de uitslagen van een reeds verrichte bloedafname of beeldvorming mee naar de consultatie endocrinologie. Je hoeft niet nuchter te zijn. Bijkomende onderzoeken zijn het verrichten van echografie van de halsstreek, CT hals en isotopenonderzoek (schildklierscintigrafie). Indien een knobbel wordt vastgesteld, zal er ook vaak een punctie worden uitgevoerd. Hierbij worden, met behulp van een fijne naald, cellen uit de knobbel geaspireerd en in het labo onderzocht. Slechts 5 à 10% van de schildklierknobbels is kwaadaardig.
Na diagnose bespreken we samen met jou de beste oplossing. Er kan gekozen worden voor schildklierheelkunde. Deze ingreep gebeurt onder volledige verdoving waarbij de schildklier volledig of gedeeltelijk wordt verwijderd. Indien de knobbel een te snelle werking heeft, kan er voor een behandeling met radioactief jodium worden gekozen. Er kan ook voorgesteld worden om af te wachten en de verdere evolutie van het schildkliervolume op te volgen.
Voor meer informatie kan je terecht bij jouw behandelend arts.
