De meest voorkomende oorzaak van primaire bijnierschorsinsufficiëntie of de ziekte van Addison is een vernietiging van de bijnierschors door het eigen immuunstelsel (auto-immuniteit). Ook een ontstekingsreactie of infectie kunnen de bijnieren vernietigen. In zeldzame gevallen worden beiden bijnieren vernietigd door tumoruitzaaiingen (metastasen). Bijnierschorsinsufficiëntie kan zich ook voordoen wanneer, na een langdurige behandeling met cortisone, de inname hiervan plots gestopt wordt. Door langdurig cortisone in te nemen, is de bijnierschors soms niet meer in staat om dit zelf te produceren. Dit tekort is meestal maar tijdelijk, maar het persisteren hiervan kan zich voordoen: we noemen dit dan een secundaire of tertiaire vorm van bijnierschorsinsufficiëntie.
De meeste klinische verschijnselen van primaire bijnierschorsinsufficiëntie zijn aspecifiek en ontwikkelen zich meestal geleidelijk, in de loop van maanden tot zelfs jaren. Deze omvatten ernstige vermoeidheid, gewichtsverlies, (spier)zwakte, misselijkheid en braken, buikpijn, diarree, duizeligheid, drang naar zout, lage bloeddruk, bruine huidskleur zonder zonnebank of vakantie, verminderd libido, psychische symptomen (o.a. depressie), onmogelijkheid om stress aan te kunnen, optreden van spontane hypoglycemie (lage bloedsuiker),uitblijven van de maandstonden.
Indien je dit vermoedt, gelieve jouw huisarts te contacteren. Breng de resultaten van een evt. bloedname mee naar de consultatie endocrinologie. Je hoeft niet nuchter te zijn. Mogelijks gebeurt er nog een bijkomende bloedname, een stimulatietest en/of andere onderzoeken (ter bepaling van de oorzaak) bijvoorbeeld CT bijnieren. Na de diagnose bepalen we, samen met jou, het verdere beleid. De behandeling van primaire bijnierschorsinsufficiëntie bestaat uit het levenslang innemen van tabletten glucocorticoïden (hydrocortisone) en mineralocorticoïden (fludrocortisone). Een stipte inname hiervan is levensnoodzakelijk. Uitleg over addisonpreventie zal worden voorzien op de raadpleging. Een addisonpas zal meegegeven worden.
Je arts bespreekt met jou de mogelijke behandelingen.
